Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości oferując pomoc w formie świadczeń:
-
pomoc w formie dożywiania dzieci i młodzieży w szkole,
-
zasiłek celowy na zakup żywności,
-
opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne,
-
opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka poprzez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.
Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.
Rodzaj, forma i rozmiar świadczeń powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniającej udzielenie pomocy.
Zgodnie z Art. 7 Ustawy o pomocy społecznej, pomoc udzielana jest osobom i rodzinom, w szczególności z powodu:
-
ubóstwa,
-
sieroctwa,
-
bezdomności,
-
bezrobocia,
-
niepełnosprawności,
-
długotrwałej lub ciężkiej choroby,
-
przemocy w rodzinie,
-
potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi,
-
potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
-
bezradności w sprawach opiekuńczo- wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
-
trudności w integracji osób, które otrzymały status udzodźcy,
-
trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
-
alkoholizmu lub narkomanii,
-
zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,
-
klęski żywiołowej lub ekologicznej.